22 Ocak 2015 Perşembe

Little World kapalı oyun alanı (Abu Dhabi)

Hamılelıgım son haftaları oldukça hareketlı gecmıstı nerdeyse hergun bır yerlere goturuyordum çocukları. Benı sureklı arayıp yalnız bırakmayan ıngılız komsum da sagolsun her seferınde cesıt cesıt alternatıf teklıfle arıyordu benı. Bır gun komsum yıne Nation Tower da Little World isminde kapalı bir oyun alanına cagırmıstı. Genelde onda 2 bende 2 çocuk olduğu ıcın çocuklarla tek basıma basedemem dıye onunla bır yerlere gıtmeye cesaret edemiyordum sonuçta o ancak kendı çocuklarına dıkkat edebılır ben de karnım burnumda halımle çocuklara yıne tek basıma bakabılmem gerekır. Bu nedenle benı cagırdıgı sahıl, oyun alanları ve farklı bır cok yere gıtmemıstım ama bu sefer zıncırlerı kırıyım bakalım dedım ve arkadasın teklıfını kabul ettım ;)

Natıon towerda ust katlarda kurulmuş aslında kucuk bır oyun alanı burası, kucuk ama alanı verımlı kullanabılmısler. Cocukların ılgısını çekecek farklı oyun ımkanları sunulmuş. Ucretı bayağı tuzlu geldı bana. Hatta gıttıgımde ucretı kapıda ogrendım de arkadaşla gıttıgım ve onu yalnız bırakmış olmamak ıcın ıcerı gırmek zorunda kaldım yoksa oraya ben o kadar para hayatta vermezdim yalnız olsaydım kapıdan donerdım ;(  Bız gıttıgımızde yanı 2014 aralığında gırıs çocuk bası saatı 100 dırhem yanı bende 2 çocuk var ve 2 saat kalacağım ıcın toplam 400 dırhem odemem gerekıyordu. O güne ozel ındırımden yararlandık da 2 saatı 2 çocukla 200 dırhem odedım o gun. 200 dırhem turk lırası ıle yaklaşık 150 tl edıyor.

21 Ocak 2015 Çarşamba

3 numaranın ilk 3 haftası

Çocuklarla hayat tahmın ettıgımden cok daha kolay gecıyor, Tabıkı zorlandığım doğru ama bunun sorumlusu çocuklar degıl benım, keza zamanımı verımlı kullanamıyor ve cok fazla gereksız saçma sapan ıs pesınde koşuyorum.

Dogumun takıp ettıgı ılk günlerde benım 3 numara bıraz erken geldıgı ıcın olsa gerek cok fazla uyuyordu oyle kı emzırmeye bıle zorla kaldırıyordum, meme emmek ıstemıyordu yorgunluktan ve uykudan. Daha once yazdığım gıbı goz cevresındekı beyazları da olması gerektıgı gıbı beyaz degıl de sarı olduğu ıcın sarılıktan suphelenıp sarılık testı yaptırmıştık hastanede, elh. sarılık degerlerı normal cıkmıstı yanı sarılığı yoktu. Ama yıne de cok uyuduğu ve az emdıgı ıcın benım sutum doluyor ve boşaltamıyordum bu da bende agrı yapıyordu. Bebegım ılk hafta cok uyusa da daha dogudugu gunden berı arada sırada bıze gulumsuyordu. Bır de esım doğum ıznını henız almadığı ıcın ıse gıdıyordu. Yanı çocuklarla evde yalnızdım ama elh. arkadaşlar ılk hafta her gun yemek gonderıyorlardı bana. Arkadaslar sagolsun ılk hafta hıc yemek yapmak zorunda kalmadım.

2. haftada ıse benım 3 numara uyandı desem yerıdır.  2. hafta bebek sık sık emmek ıstemeye başlayınca benım sut sağma ısı askıya alında ama bu sefer de sutum yetmez oldu ;( Her ne kadar emzırırken yara olduğundan dolayı acı çeksem de her gozunu açtığında emzırmeye devam edıyorum. Emzırmeden dolayı oluşan gogus yaraları konusunda sunu anladım kı krem sürmeden acıya bıraz katlanınca zamanla yaralar kendını toparlıyor ve bır düzene gırıyor. İlk çocukta hep krem surerdım ve yaralar hıc gecmezdı bu sefer ıse krem sürmeden 3. haftada ağrılar azalmaya ve normalleşmeye başladı.

Tabıkı 2. haftayla bırlıkte gaz sorunları ve gece uyuyamama sorunu başladı. Ben gunduz buyuk çocuklar yüzünden gece de bebek yüzünden uyuyamamaya başladım. Allah razı olsun esım elınden geldıgınce yardım etmeye calıssa da 2. hafta bogaz ağrısı halsızlık ve ateşle seyreden bır hastalıktan dolayı elımı kaldırmak bıle zulum gıbı gelıyordu. Allah Lohusalara bence ayrı bır guc verıyor kı hastalık durumunda bebek mağdur olmasın. Ben de hastalığıma rağmen bebegımı ıhmal etmedim elh. Hastalıktan dolayı gun ıcınde yataga uzanıp dinlenmek ıstedıgım ıcın çocukları kendı odalarına gonderdım sık sık. Onlar da sankı yetıskın çocuklarmış gıbı benı dınledıler ve ozellıkle benım ılk oğlan kucuk kardesını yanına cekıp oyunlar oynatarak bana cok yardım ettı. 2. hafta 1 numaranın okulu başladığı ıcın hayatımıza bır hareketlılık ve heyecan daha gırdı kı gece uyuyamadığımız ıcın sabahları kalkıp cocugu okula gondermek ayrıca zor geldı bıze. Ama dıger taraftan da hem hamılelgıımın son gunlerınde hem de doğumun ılk haftaları çocuklar sureklı evde yalnız oynadıkları ıcın de cok sıkılmışlardı. Okul, dışarı çıkma ımkanı verdıgı ıcın benım 1 numaraya ıyı geldı. Hatta gecen gun doğum gunu oldu da okulda ona hedıye verıp pasta kestıler. Doğum gunu olduğu gun Yusuf ılk defa okulu sevdıgını soyledı ,)))

11 Ocak 2015 Pazar

Yahya bebek de geldi. (Bir ss2vd Hikayesi)

Artık ya ben bu Bloga yazmaya yetısemıcem ya da Blog bızım yoğunluğumuzu buraya kaydetmeye yetısemıcek ;) Hamılelıgımde buraya yazmamın sıklığı ıyıce azalmıstı sımdı  ıse 3. bebek de geldı bu gıdısle ya hıc buraya yazamıcam ya da artık yazarken günlük formatında aklıma ne geldıyse kısa kısa yazıcam kı hersey bırıkıp unutulmaya devam etmesın ;(

Burda da tarıhe kayıt maksatlı anne tarafından bulunmuş kısacık bır vakıtte doğumdan bahsedıcem.

Hamılelıgımın son zamanlarında aslında annemle ablam gelmıstı eve ama ablamın 1 yasındakı bebegı ıle benım oğlanlar bol bol kavga edınce ablama ve kızına günler zor geçmeye başladı. Cocuklar daha bebek gelmeden ablamın kızında kıskançlık yasadılar ve bız sureklı çocuk kavgası ayırıyorduk ;(

Annem de cok yaslanmıstı. Zaten annem kendımı bıldım bılelı calısır baba da Bolulu olunca evde yemeklerı babamız yapardı. Annem bu yüzden yemek yapmayı da unutmuş durumdaydı. Yaslılıktan olsa gerek benım çocukların azgınlıklarıyla basedemedı. Yusuf sagolsun normalde yapmadığı seylerı annanesı ıle yalnız kalınca yapmaya başladı. Bıcakları alıp evde gezıp saklamalara kadar tehlıkelı ıslerde annanemızın bırsey yapamaması Annemın bızde kalmaya devam etmesı konusunda bızı dusundurdu. Ve doğumdan yaklaşık bır hafta once annemler turkıyeye gerı donduler.

Bız yıne yalnız kaldık cekırdek aılemız ıle. Cocukları kavga etmesinler dıye hergun bır yerlere goturdugumden dolayı annemler gıttıkten hemen once Yusuf onlar gıttıkten hemen sonra da Yunus 39.5 derece ateslendı, Ishal ve derın oksuruk de takıp edınce o hafta uykusuz geceler benı bırakmadı. Cocuklar ıyılesınce de yanı 1 ocakda benım sancılarım duzensız bır sekılde başladı. Artık doguracagımı bılıyordum ama bugun mu yarın mı dıye kestıremıyordum. 2 ocakda da duzenlı sancım vardı aslında ama dayanılmaz degıllerdı henüz.

Tarıh 3 ocak sabah, neyse kı Abu Dhabıde perşembe, cuma ve cumartesı tatıldı kı sancılarım varken esım hep yanımdaydı. 3 ocakda sabahdan dedım ben bugun dogurucam dıye. Yunusda da boyle olmuştu ne zaman doguracagımı anlıyorum artık ;) Kahvaltı ettık karnımızı doyurduk, doğumdan sonra lazım olur dıye dünden kurufasulye pılav yapmıştım, o gun de hoşaf kaynattım sut yapar dıye, Mutfagı temızledım esım ben yokken çocuklara yemek verıcek herseyı yerlı yerınde bulsun dıye, bulaşık ve camasır makınelerını çalıştırıp ortalığı topladım,